افزایش سرمایه به قصد عرضه اولیه
علیرضا توکلی*
در هفته گذشته هفت مجوز برای افزایش‌سرمایه از سوی سازمان بورس صادر شد، که یکی از آنها مربوط به عرضه‌اولیه یکی از زیرمجموعه‌های نماد «پترول»(سرمایه‌گذاری و توسعه صنایع تکمیلی پتروشیمی خلیج‌فارس) به نام «پتروشیمی ارغوان‌گستر ایلام» با نماد شارپیلن است تا براساس آن حق‌تقدم‌های سلب شده از سه سهامدار فعلی که حدود ۷ درصد سرمایه ۲.۷همتی شرکت است،
افزایش سرمایه به قصد عرضه اولیه
در تابلوی بورس به علاقه‌مندان عرضه عمومی شود. این مجوز سه‌چهار ماه قبل هم با همین درصد صادرشده بود و حتی در مجمع فوق‌العاده ۲۲ خرداد امسال هم تصویب شد که به خاطر وضعیت بد بازار امکان‌پذیره‌نویسی را پیدا نکرد و حالا پس از پایان مهلت استفاده از آن، دوباره صادر شد تا شاید در وضعیت مناسب بورس در هفته‌های آتی انجام گردد. شارپیلن پروژه‌ای با پیشرفت بالای ۹۸درصدی است که می‌تواند سالانه ۱۵۰هزار تن «پلی‌پروپیلن» تولید کند که به «محصول نهایی و اصطلاحا پایین‌دست» نزدیک‌تر و از «محصولات بالادستی و نیمه‌خام» ارزشمندتر است. ۸۳ درصد شارپیلن (به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم) به پترول تعلق دارد و خود پترول هم در مالکیت عمده «پتروشیمی خلیج‌فارس» با نماد فارس است.
از مجوزهای مزبور همگی به‌صورت سهام جایزه و تنها دو مجوز از محل «مطالبات و آورده نقدی» است که دومی مربوط به «داروسازی شهید قاضی»(دقاضی) با اندکی بیشتر از ۵درصد و به مبلغ ۵۰میلیارد تومان است تا سرمایه ۹۸۹میلیاردتومانی آن را به بالای یک همت برساند. دقاضی از تولیدکنندگان سرم‌های تزریقی با حجم بالای صدمیلی‌لیتری است که مبلغ بالا را صرف خرید دو دستگاه تولید سرم جدید برای جایگزینی با دستگاه‌های فرسوده فعلی خواهد کرد. در صنعت داروسازی، شرکت‌های سرم‌ساز را می‌توان پرسودترین (دارای بالاترین حاشیه سود) در هر وضعیتی دانست، شاید به علت اینکه عمده مواد اولیه آن (حداقل از نظر حجم) آب است!
«شرکت بین‌المللی محصولات پارس» (شپارس) می‌تواند از محل تجدیدارزیابی «زمین» و «ساختمان» افزایش‌سرمایه بیش از ۵۹۱درصدی را اجرایی کند تا سرمایه ۱۶۵میلیاردتومانی‌اش به بیش از ۱۱۴۰میلیارد تومان برسد. شاید این سوال پیش بیاید که چرا شپارس علاوه بر زمین، ساختمان‌هایش را هم تجدیدارزیابی کرده درحالی‌که معمولا شرکت‌ها تنها به زمین اکتفا می‌کنند.
درواقع علت تمرکز بر زمین در بیشتر موارد آنست که شامل هزینه استهلاک در سال‌های بعد نمی‌شود، درحالی‌که وقتی ارزش جدید ساختمان (یا سایر دارایی‌های استهلاک‌پذیر) در صورت‌های مالی وارد شود، باید هرساله هزینه استهلاک از آن کم شود که این امر سبب کاهش سود شرکت خواهد شد. البته مبلغ کسرشده از سود از بین نرفته و در شرکت می‌ماند و کار مدیران شرکت را راحت‌تر می‌کند از این‌جهت که نیاز آنها به منابع دیگر (مانند تسهیلات) برای مدیریت امور (مانند سرمایه در گردش) را کم می‌کند. باتوجه به اینکه شپارس سال‌هاست که با وجود خواهش و تمنا (و بعضا اعتراض) سهامداران، یکی از پایین‌ترین تقسیم سودها را در بین شرکت‌های هم‌گروه دارد، علت اتخاذ چنین تصمیمی، اگر از دید سهامداران خواهان سود نقدی بیشتر نگاه کنیم، ماندن بخشی از سود سالانه در دسترس مدیران است در جهت اداره آسان‌تر شرکت در شرایط سخت اقتصادی کشور و صنعت!
شرکت فرابورسی «جهان فولاد سیرجان» با نماد فجهان مجوز افزایش‌سرمایه حدود ۱۳درصدی از محل سود انباشته تقسیم‌نشده در آخرین مجمع سالانه را دریافت کرد تا سرمایه فعلی ۱۳.۵همتی را به ۱۵.۳همت برساند و آن را صرف مشارکت در افزایش‌سرمایه سه شرکت زیرمجموعه کند.
یک شرکت سیمانی هم در فهرست دریافت‌کنندگان مجوز افزایش‌سرمایه قرار دارد. «سیمان کردستان» (سکرد) سرمایه ۲۲۰میلیارد تومان دارد که ۷۰میلیارد تومان (حدود ۳۱ درصد) از محل سود انباشته بر آن خواهد افزود. این مجوز از دید حسابداری جهت «اصلاح ساختار مالی» و از دید عملیاتی جهت «تامین سرمایه در گردش» بکار شرکت خواهد آمد.
برای ارائه نظر خود وارد حساب کاربری خود شوید
نظرات